ಅವಳ ರಂಗೋಲಿ - ೨

 ...ಹೀಗೆ ದಿನ ದೇವಾಲಯ, ಬಸವೇಶ್ವರ ನಗರದ ಬೀದಿಗಳು, ಬಸ್ ಸ್ಟಾಪ್ ನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಭೇಟಿ ಆಗ್ತಾನೆ ಹೋಯ್ತು . ನೋಡ್ತಾ ನೋಡ್ತಾನೆ we were goodfriends. ಅವರ ಮನೆಗೂ ಕರ್ಕೊಂಡ್ ಹೋದಳು ನನ್ನ. ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ್ನ ಭೇಟಿನೂ ಮಾಡಿಸಿದಳು. ಅವಾಗೆಲ್ಲ ರಂಗೋಲಿ ನ ತುಳಿದೇ ಹುಷಾರಾಗಿ ಹೋಗ್ತಿದ್ದೆ ಅವಳ ಮನೆಗೆ. ಅವರ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನೂ close ಆದರು. ಆಮೇಲೆ ಅವ್ರು ಇಲ್ಲದಿರೋ ಟೈಮ್ ನಲ್ಲೂ ಕರಿತಿದ್ಲು ಮನೆಗೆ. ಬೋರ್ ಹೋಡಿತಿದೆ ಶರಣ ಮನೇಲಿ ಒಬ್ಬಳೇ ಇದೀನಿ ಬಾರೋಅಂದ್ರೆ ಸಾಕು . ಪಾರ್ಟಿ ಹಾಜರ್!! ಹುಡುಗೀರನ್ನ ಒಂಟಿಯಾಗಿ ನೋಡೋಕೆ ಆಗೋಲ್ಲ ನೋಡಿ ನಮಗೆ.
Soft corner!
 

ಹೀಗೆ ಒಮ್ಮೆ ಅವರ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಇಲ್ಲದಿರೋ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ ಕರೆದಿದ್ದಳು ಮನೆಗೆ . ಒಂದು ರೋಮ್ಯಾಂಟಿಕ್ ಕಥೆ ನೆ ಆಗೋಯ್ತು ಆವಾಗ.
 ಈ ಲೈನ್ ನ ಓದಿ ಎರಡು ನಿಮಿಷ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿದೆ. ಅಕಸ್ಮಾತ್ ಈ ಭಾಗಾನಾ ಏನಾದ್ರೂ ದಿಶಾ ಓದಿದ್ದಿದ್ರೆ?? ಏನ್ ಅನ್ಕೊತಿದ್ಲು ಅನ್ನಿಸ್ತು.. ನಗು ಬಂತು.. ಮತ್ತೆ ಮುಂದೆ ಓದಿದೆ ಕಥೆ ನಾ .
 

ಆವತ್ತು ನನ್ನ drawing-room ನಲ್ಲಿ ಕೂಡಿಸಿ ಕಾಫಿ ಮಾಡ್ಕೊಂಡ್ ಬಂದಳು ದಿವ್ಯ. ಕಾಫಿ ಕೊಡೋವಾಗ ಅವಳ ತೋರ್ಬೆರಳು ಅದ್ರಲ್ಲಿ ಅದ್ದಿ ಹೋಯ್ತು. 
 

'ಒಹ್.. i am  sorry.. ಬೆರಳು ಅದ್ದಿಬಿಟ್ಟಿತು, ಬೇರೆ ತರ್ಲಾ??' ಅಂದ್ಲು 
 

ಛೆ ಛೆ.. ತಾ ಇಲ್ಲಿ i don't mind ಅಂತ ಇಸ್ಕೊಂಡು ಕುಡಿದೆ .
 

ಒಂದು ಸಿಪ್ ತಗೊಂಡು 'actually, It's much sweeter now ದಿವಿ, ಅಷ್ಟು ಸ್ವೀಟ್ ನಾ ನಿನ್ನ ಬೆರಳು' ಅಂದೇ. 
 

'ದಿವ್ಯ' ಇಂದ 'ದಿವಿ' ಗೆ ಬಂದಿತ್ತು ಆಗ ನಮ್ಮ ಸ್ನೇಹ .

 'ಈಡಿಯಟ್! ಹೀಗೆ ಎಷ್ಟು ಜನ ಹುಡುಗೀರಿಗೆ flirt ಮಾಡ್ತಿಯೋ ' ಅಂದ್ಲು 

'Hey..ಇಲ್ಲ ಕಣೆ, ಸುಮ್ನೆ ಅಂದಿದ್ದು ' ಅಂದೇ ನಗ್ತಾ.
 

'ಸುಮ್ನೆ ಅಂದ್ಯಾ? ಅಂದ್ರೆ ನಾನು ಸ್ವೀಟ್ ಇಲ್ಲವೇನೋ '
 

'ಹಾಗಲ್ವೆ, you are sweet, in-fact very sweet' ಅಂದೆ.
 

'ನಿಂಗೆ ಹೆಂಗ್ ಗೊತ್ತು ನಾನ್ ಸ್ವೀಟ್ ಅಂತ?? ಟೇಸ್ಟ್ ಮಾಡಿದ್ಯ ಯಾವಗಾದ್ರು??' ಅಂದ್ಲು.
 

ಇದೆಲ್ಲ ಎಲ್ಲೊ ಹೋಗ್ತಿದ್ದೆ ಅನ್ನಿಸ್ತು.. ಏನೇ ಅನ್ನಿ, ಆ ದಿನ ನೇ ಲಕ್ಕಿ.
 

'ಏನ್ ಮಾಡ್ಲಿ ಟೇಸ್ಟ್ ಮಾಡೋಕೆ ಚಾನ್ಸ್ ನೆ ಸಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ' ಅಂದೆಬಿಟ್ಟೆ.
 

'ಲೇ Rascal!! ಸಕ್ಖತ್ ಪೋಲಿನೋ ನೀನು ' ಅಂತ ಪಕ್ಕಾನೇ ಬಂದು ಕೂತುಬಿಡೋದೇ
 

ಮನೇಲಿ ಬೇರೆ ಯಾರು ಇಲ್ಲ, ಇವ್ಳು ನೋಡಿದ್ರೆ ಹೀಗೆಲ್ಲ ಮಾತಾಡ್ತಿದಾಳೆ. ರೋಮ್ಯಾಂಟಿಕ್ ಮಾತುಗಳು ಸುರಿತಾನೆ ಇವೆ .
 

'So?' ಅಂದ್ಲು ನನ್ನ ಕಡೆನೇ ನೋಡಿ..
 

'So??' ಅಂದೇ ನಾನೂ..
 

'Nothing. finish your coffee and get lost!' ಅಂದ್ಲು ಸ್ವಲ್ಪ ಕೋಪದಿಂದ.
 

'ದಿವೀ....   ಯಾಕೆ? ಒಮ್ಮೆ ಏನಾರಾ ಆಗತ್ತೆ ನಿಂಗೆ?' ಅಂದೇ ಹುಸಿ-ಕೋಪದಿಂದ
 

'ಹೌದು, ಬರೀ ನಂಗೆ ಆಗತ್ತೆ. ನಿನಗೇನೂ ಆಗಲ್ವೇ ' ಅಂದ್ಲು
 

ನಂಗಾ??, ನಂಗೆ ಏನೇನ್ ಆಗತ್ತೆ ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾ ಹೋದ್ರೆ  ದಿನ ಸಾಕಾಗಲ್ಲ ಈಡಿಯಟ್ ಅಂತ ಅನ್ಕೊಂಡೆ ಮನಸಲ್ಲಿ. ಇದೆ ಸರಿಯಾದ ಸಮಯ ಇವಳನ್ನ ತಬ್ಬ್ಕೊಂಡು i love you ದಿವಿ ಅಂತ ಹೇಳಿಬಿಡಬೇಕು ಅನ್ನಿಸ್ತು. ಹೇಳಲಿಲ್ಲ ನಾನು .
 

'ಅಲ್ಲ ಕಣೋ, ನಿಂಗೆ ಒಂದು ಹುಡುಗಿ ಇಷ್ಟು ಹತ್ತಿರ ಕೂತರೆ, ಅದು ಯಾರು ಇಲ್ಲದೆ ಇರೋವಾಗ, ಏನು ಅನ್ಸಲ್ವಾ' ಅಂದ್ಲು.
 

ಇಷ್ಟು ಸಾಕಾಗಿತ್ತು, ಬೇಲಿ ಹಾರಿರೋ ಹುಲಿ ಥರ ಮನಸು ಸಜ್ಜಾಯ್ತು. ಕಾಫಿ ಕಪ್ ನ ಕೆಳಗೆ ಇಟ್ಟೆ. ಅವಳ ಕೈ ನ  ಹಿಡಿದು..
 

'ದಿವಿ, ಏನು ಮಾತಾಡಬೇಡ ಸುಮ್ನೆ ಕೇಳು ' ಅಂದೇ..
 

ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ, ಹೇಳೋ ಈಡಿಯಟ್, ನಾನೇನು ಅನ್ನಲ್ಲ ಅಂದಂಗಿತ್ತು
 

'ದಿವಿ, ಆವತ್ತು ನೀನು ಹಾಕಿದ ರಂಗೋಲಿ ನಂಗೆ ಇನ್ನು ನೆನಪು ಇದೆ, ತುಳಿದಿದ್ದನ್ನ ಸರಿ ಮಾಡಿ ಮಾಡಿ ಮೊದಲಿಂದ ಚಿತ್ರ ಬಿಡಿಸಿ ಅದೆಷ್ಟೋ ಸಾರಿ ಹಾಕಿದಿನಿ..ನನ್ನ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ. ಅದೇ ರಂಗೋಲಿ ನ ನೀನು ನಮ್ಮ ಮನೆ ಮುಂದೆ ಹಾಕ್ಬೇಕು ಅಂತ ಅನ್ಸತ್ತೆ. ನನ್ನ ಮನೆ ಮುಂದೆ ರಂಗೋಲಿ ನಾ ಹಾಕ್ತಿಯ ದಿವಿ?? ನನ್ನ ಲೈಫ್ ನಲ್ಲಿ ನನ್ನೋಳಾಗಿ ಬರ್ತೀಯ? I really love u so much Divi, Do u love me too??' ಅಂತ ಒಂದೇ ಉಸಿರಲ್ಲಿ ಕೇಳಿಬಿಟ್ಟೆ..... 
 

No response!! 

ಅವಳ ಕಣ್ಣು ಸಾಧ್ಯ  ದೊಡ್ಡವುಆಗಿದ್ದವು . ನನ್ನ ನೋಡ್ತಾ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ ಅವಳು. ಹೆದರಿದ್ಲು. ನಾನ್ ಹಿಂದೆ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದ್ರೆ..... .. ಅವಳ ಅಪ್ಪ!!
 

ಅದೇ ಟೈಮ್ ಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಬಂದಿದ್ರು. ನನಗೆ ಮಯ್ಯಲ್ಲಿ ಬೆವರು ಇಳೀತು . ಒರ್ಸ್ಕೊಂಡು  ಹತ್ರ ಹೋಗ್ತಾ ಹಾಯ್ ಅಂಕಲ್, ಈಗ ಬಂದ್ರಾ  ಅಂತ ತಡವರಿಸುತ್ತಾ.. ದಿವ್ಯ ನಾನು ಬರ್ತಿನಿ..  ವಿಲ್ ಸೀ ಯು ಸೂನ್ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಓಡೇಬಿಟ್ಟೆ.
 

ಆವತ್ತು ರಾತ್ರಿ ನಿದ್ದೇನೆ ಇಲ್ಲ ಕಣ್ಣಿಗೆ, ಅವಳದೇ ಯೋಚನೆ. ಪಾಪ ದಿವಿ ಅವರ ಅಪ್ಪನ ಹತ್ರ ಏನ್ ಬೈಸಿಕೊಂಡ್ಲೋ. ನಾನು ಮಾಡಿದ್ದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಅವ್ಳು ಪಾಪ ಅನ್ನಿಸ್ಕೋಬೇಕು . ಅವರ ಮಗಳನ್ನ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದಿದ್ದನ್ನ ನೋಡಿ ಅವರ ಅಪ್ಪ ಒಂದು ಏಟು ಹೊಡದೇ ಬಿಟ್ರ ಅವಳಿಗೆ? ಮನೇಲಿ ಏನೆಲ್ಲಾ ರಾದ್ಧಾಂತ ನಡೀತೋ  ಏನೋ. ಏನಾದ್ರೂ ಆಗ್ಲಿ ನಾಳೆ ಅವರ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಅಂಕಲ್ ಮುಂದೆ ಸಾರೀ ಕೇಳಿ, ನೀವು ನೋಡಿದ್ದೆಲ್ಲ ನಿಜ, ಇದರಲ್ಲಿ ಅವಳದೇನು ತಪ್ಪಿಲ್ಲ . ನಾನೇ ಅವಳನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸಿದ್ದು, ಈಗಲೂ ಅದನ್ನೆ ಕೇಳ್ತೀನಿ ಅಂಕಲ್ will you allow me to marry your daughter? ಅಂತ ಅಪ್ಪನಿಗೂ ಮಗಳಿಗೂ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಪ್ರೋಪೋಸ್  ಮಾಡಿ ಬಿಡೋಣ ಅನ್ಕೊಂಡೆ.
 

ಮುಂಜಾನೆ 6 ಘಂಟೆಗೆ ಎಚ್ಚರ ಆಯ್ತು. ದಿವ್ಯ 3:00 ಘಂಟೆಗೆ ಕಳಿಸಿದ್ದ messageನಾ ನಾನು ಆಗನೋಡಿದೆ.
 

'Hey Idiot!! LOL!! ಏನೋ ಅದು ನಿನ್ನೆ ನೀನ್ ಮಾಡಿದ್ದು. ಅಪ್ಪ ಫುಲ್ಲು ದಂಗಾಗಿದಾರೆ ಗೊತ್ತ. ಏನು ಮಾತಾಡ್ತಾನೆ ಇಲ್ಲ ನನ್ನ ಜೊತೆ. ಸರೀಗಿದಿಯ ಮಗನೆ ನೀನು. ಕಪಿ!!'
 

ಅಂದ್ರೆ?? ದಿವ್ಯ ಸಿಟ್ಟು ಆಗಿಲ್ಲ! at-least she's fine with it ಅಂತ ಅನ್ನಿಸಿ ಖುಷಿ ಆಯ್ತು. ಆದ್ರೆ ಮತ್ತ್ತೆ ಅವರ ಅಪ್ಪನ್ನ ನೆನೆದು ಖುಷಿ ಮರೆಯಾಯ್ತು . 
 

ದಿವ್ಯ!!! 

ಅವರ ಮನೆ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಅಂದೇ.
 

ಅಂಕಲ್ ಬಂದ್ರು 'ಬಾರೋ ಶರಣ್ ಒಳಗೆ ' ಅಂದ್ರು
 

ಹೃದಯಾ ನಾ ಕೈಯ್ಯಲ್ಲೇ ಹಿಡ್ಕೊಂಡು ಒಳಗಡೆ ಹೊದೆ. ಕುರ್ಚಿ ಮೇಲೆ ಕೂತ್ಕೋ ಅಂತ ಕೈ ಮಾಡಿದ್ರು, ಟಿವಿ ನಾ ರಿಮೋಟ್ ನಿಂದ ಆಫ್ ಮಾಡಿ ನನ್ನ ನೋಡಿದ್ರು. ಅವರು ಮಾತಡೋ ಕಿಂತ ಮುಂಚೆ ನಾನೇ ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿದ್ದ ಹೃದಯಾನ ಅವರ ಮುಂದೆ ತೆರೆದಿಟ್ಟೆ... ನಾಲಿಗೆ ಜೊತೆಗೂಡಲು ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ಮಾಡಿತ್ತು.. .  

'ಅಂಕಲ್ ನೇರ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬರ್ತೀನಿ. ನಿನ್ನೆ ನೀವು ನೊಡಿದ್ದೆಲ್ಲ ಸತ್ಯ.  ಎಷ್ಟೋ ದಿನಗಳಿಂದ ಹೇಳ್ಬೇಕು ಅನ್ಕೊಂಡಿದ್ದೆ ದಿವ್ಯನಿಗೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಅವಳದೇನು ತಪ್ಪಿಲ್ಲ. It all started from me.. ಅಂಕಲ್ i've no way now other than saying this.. ನಾನು ಅವಳನ್ನ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ ಪಡ್ತೀನಿ.  If you allow me then may i marry your daughter??' ಅಂತ ಒಂದೇ ಉಸಿರಲ್ಲಿ ನಡುಗುತ್ತ, ಬೆವರು ವರಿಸುತ್ತಾ ಹೇಳಿದೆ. ಆ ಧೈರ್ಯ ನ ಪರಮಾತ್ಮ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿ ವರೆಗೂ ಎಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದನೋ. 
 

ಘೊಳ್!! ಅಂತ ನಕ್ಕಿದ್ ಶಬ್ದ.
 

ನೋಡಿದ್ರೆ ನಕ್ಕಿದ್ದು ದಿವ್ಯ!! ಕಿಚನ್ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ನಿಂತಿದ್ಲು.
 

 ಅಂಕಲ್ ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಏನೋ ಹುಡುಕಿದಂಗೆ ಇತ್ತು. ಹೊಡಿದು ಓಡಿಸೋಕೆ ಏನಾದ್ರು ಹುಡುಕ್ತಾ  ಇದಾರ ? ಅಥವಾ ನಿಮ್ಮ ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಫೋನ್ ಹಾಕು ಅಂತ ಫೋನ್ ತಗೊಂಡು ಗದರಿಸಿ ಕೇಳ್ತಾರಾ ಅಂತ ಅನ್ಕೊಂಡೆ.
 

'ಶರಣ್ ಮೊದಲು ಇದನ್ನ ತಗೋ, ಬೆವರು ಒರಿಸ್ಕೋ' ಅಂತ ಕರ್ಚಿಫ್ ಕೊಟ್ರು.
 

ನಂಗೆ ಏನು ತಿಳಿಲಿಲ್ಲ.
 

'ನೋಡಪ್ಪ, ನೀನು ಈಗ ಹೇಳಿದ್ದನ್ನ ನನ್ನ ಮಗಳು ನಂಗೆ ಒಂದು ತಿಂಗಳು ಮುಂಚೆನೇ ಹೇಳಿದಾಳೆ . She too is interested in you ನಪ್ಪಾ.. ನಾನೇ ನಿಲ್ಲಮ್ಮ ಅವನ ಮನಸಲ್ಲಿ ಏನಿದೆ ಅಂತ ತಿಳ್ಕೋ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ದೆ '
 

'ನೋಡು ಶರಣ್, I know you from many days now. You are a good boy. You have a handsome job too. ನೀವು ಒಬ್ಬ್ರನ್ನೋಬ್ರು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದಿರಾ, ಒಳ್ಳೆ ಸ್ನೇಹಿತರೂ ಆಗಿದಿರಾ. I don't have a problem in this regard. In-fact i believe in her decisions, ತುಂಬಾ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿನೇ ಅವಳು ಈ ಡಿಸಿಷನ್ ಗೆ ಬಂದಿರ್ತಾಳೆ.  I will be happy to get you both married. Now shall we talk to your parents my son?' 
 

ನಾನು ಒಂದು ನಿಮಿಷ ಸ್ತಭ್ದ!! ಖುಶಿನೂ, ಆಶ್ಚರ್ಯ ನು ಒಮ್ಮೆ ಆಯ್ತು.
 

'ದಿವ್ಯಾ...  ಮೊದಲು ಇವನಿಗೆ ನೀರು ಕೊಡಮ್ಮ ಕುಡಿಯೋಕೆ. ತುಂಬಾ ಬೆವರ್ತಿದಾನೆ.. ಹ್ಹ ಹ್ಹ  ' ಅಂತ ನಕ್ಕರು ಅಂಕಲ್.
 

I just couldn't believe my ears.. ಅವಳು ನನಗಾಗಿ ಆ ನೀರಿನ ಗ್ಲಾಸ್ ತರೋವಾಗ ಎಂದಿಗಿಂತಲೂ ಸುಂದರವಾಗಿ ಕಂಡಳು. ಅವಳ ಆ ನಗುವಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಜೀವನಾ ನೆ ಇತ್ತು ಆವತ್ತು. ನಿನ್ನೆ ಅವಳಿಗೆ ನಾನು ನೀಡಿದ proposal ನ answer ನಾ ಇವತ್ತು ಅವಳು ಆ smile ನಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ಲು. ಅಲ್ಲೇ ಒಂದ್ಸಾರಿ ತಬ್ಬ್ಕೊಂಡು  ಮುದ್ದಾಡಿ ಬಿಡಬೇಕು ಅನ್ನಿಸ್ತು. ಆದರೆ ಅವರಪ್ಪ ಇದ್ರು. 
 

ಅಷ್ಟೇ!!  ಇನ್ನೇನು.. ಒಂದ್ ದಿನ ನಮ್ಮ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ್ನ ಕರಿಸಿದೆ ದಿವ್ಯ ಮನೆಗೆ . ಎಲ್ಲರೂ ಮಾತಾಡಿದ್ರು. ಅಮ್ಮ ಮಾತ್ರ ದಿವ್ಯನ್ನ ನೋಡ್ತಾನೆ ಕೂತಿದ್ರು . she loved her..ಕೈ ಇಂದ ಎಷ್ಟೋ ಸಾರಿ ಅವಳ ಕೆನ್ನೆನ ಸವರಿ-ಸವರಿ ಮಾತಾಡಿಸಿದರು. ದಿವ್ಯ ನೂ ಅಮ್ಮನ್ನ ಬಿಟ್ಟು ಕದಲಲೇ ಇಲ್ಲ. ಅವರ ಪಕ್ಕ ನೆ ಕೂತಿದ್ಲು ಮಾತು ಮುಗಿಯೋ ವರೆಗೂ . That was the loveliest day of my life. ನಾನು ಪ್ರೀತ್ಸೋ ಎಲ್ಲರೂ, ಅಪ್ಪ, ಅಮ್ಮ, ದಿವ್ಯ, ಅವರ ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮ ಎಲ್ಲರು ಸೇರಿದ್ದರು ಖುಷಿ ಇಂದ. ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರು ತುಂಬಿಕೊಳ್ತು. ಅತ್ತ ಇತ್ತ ನೋಡಿದೆ. ದಿವ್ಯ ಪಕ್ಕ ಬಂದು ಕರ್ಚಿಫ್ ಕೊಟ್ಲು. ನಿಜ, ಅವಳು ನನ್ನ ತುಂಬಾ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ಲು.
 

ಮದುವೆ ಆಯ್ತು. ಛತ್ರದಲ್ಲಿ ಬರಿ ರಂಗೋಲಿ ನೆ. ದಿವ್ಯ, ಅಮ್ಮ, ದಿವ್ಯನ ಅಮ್ಮ ಎಲ್ಲರೂ ಸೇರಿ ಕಾಂಪಿಟಿಷನ್ ಮೇಲೆ ಹಾಕಿದ್ರು ಅನ್ಸತ್ತೆ. ಮದುವೆ ಆದ ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನದ ಮೇಲೆ ದಿವ್ಯ ತನ್ನದೇ ಡಿಸೈನರ್ ಬೋಟಿಕ್ ಓಪನ್ ಮಾಡಿದ್ಲು. ಆ ಬೋಟಿಕ್ ಗೆ ಹೆಸರು 'ದಿಷಾ ಬೋಟಿಕ್ '. ಮಗಳಿಗೆ ಇಡಬೇಕು ಅಂದುಕೊಂಡಿದ್ದ ಹೆಸರನ್ನ ಮೊದಲೇ ಬೋಟಿಕ್ ಗೆ ಇಟ್ಟಿದ್ಲು..
 

ಕಣ್ಣು ತುಂಬಿತ್ತು....  ಓದಿ ಮುಗಿಸಿದೆ ಆ ಪೇಪರ್ ನಲ್ಲಿ ನಾನು ಬರೆದಿಟ್ಟ ಕಥೆ ನ..
 

'ಶರಣ ಬಾರೊ.. ಊಟ ಮಾಡೋಣ. ದಿಶಾ ಆಗ್ಲೇ ಮಾಡಿ ಮಲಗಾಯ್ತು' - ನನ್ನ ತಂಗಿ.
 

ದಿಶಾ ಳ  ರೂಂ ಗೆ ಹೋಗಿ, ಮಲಗಿದ್ದ ಅವಳ ಹಣೆಗೆ ಒಂದು ಮುತ್ತಿಟ್ಟು, ಬೆಡ್ ಮೇಲೆ ಅವಳು ಇಟ್ಟಿದ್ದ ಬುಕ್ ನ ನೋಡಿದೆ. ಅದರಲ್ಲೆಲ್ಲ ಅವಳು ಬಿಡಿಸಿದ ರಂಗೋಲಿಗಳು. ಅವರಮ್ಮನ ಥರ ರಂಗೋಲಿ ಹಾಕೋ ಇಂಟರೆಸ್ಟ್. ನನ್ನ  ತಂಗಿ ಕಲಿಸಿರಬೇಕು.
 

' ಅಪ್ಪಾ.. ಅಪ್ಪಾ.. ' ನಿದ್ದೆಗಣ್ಣಲ್ಲಿ ದಿಶಾ.
 

'ಏನಿಲ್ಲ ಮಲಗು ಪುಟ್ಟಾ ' ತಲೆ ಸವರಿ ಮಲಗಿಸಿದೆ.
 

ಇವತ್ತಿಗೆ ನಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲ ಅಗಲಿ ಹತ್ತು ವರ್ಷ ಆಯ್ತು ದಿವ್ಯ. ದಿಶಾ ನಾ ಹೆತ್ತು ಎರಡು ವರ್ಷದ ನಂತರ ನಾವು ಮನೆ ದೇವರಿಗೆ ಹೋಗಿ ಬರೋ ವೇಳೆ ಆದ ಕಾರ್ ಆಕ್ಸಿಡೆಂಟ್ ನಲ್ಲಿ ಅವಳು ತೀರಿದ್ದಳು. ಹಠ ಮಾಡಿ ದೇವರಿಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದಿದ್ದು ಅವಳೇ. ಅವಳ ದೇವರಿಗೆ ಅಷ್ಟು ಹಿಡಿಸಿದ್ದಳೋ ಏನೋ ಅವಳು. ದಿಶಾಗೆ ಆಗ ಆದ ಗಾಯದ ಗುರುತು ಇನ್ನು ಇದೆ ಹಣೆಯ ಮೇಲೆ. ಇದಾದ ನಂತರ ಈಗ ಮನೇಲಿ ಇರೋದು ಬರಿ ನಾನು, ದಿಶಾ ಮತ್ತು ದಿವ್ಯಳ ನೆನಪು. ನನ್ನ ತಂಗಿ ಅವಾಗವಾಗ ಬಂದು ಹೋಗೋದುಂಟು. 


ನನ್ನ ಮನಸಿನ ಮನೆ ಮುಂದೆ ಅವಳು ರಂಗೋಲಿಯ ಕಾವಲು ಸದಾ ಇದೆ. ಅದೇ ಹಾಳೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಎರಡು ಸಾಲು ಬರೆದೆ..
 

"ದಿವ್ಯಾ.. ನನ್ನ ಪ್ರತಿ ಹೆಜ್ಜೆಗೂ ರಂಗೋಲಿಯ ನೆನಪು ನೀನು,ಅದಾವ ಲೋಕದ ವಾಸಿಯೋ ನೀನೀಗ" 

ಕಣ್ಣು  ತುಂಬಿತ್ತು..